Жыровіцкі манастыр як помнік культурна-гістарычнай спадчыны міжваеннага часу (па матэрыялах справы Архіва навуковага цэнтра культурнай спадчыны Літвы)

Abstract

Артыкул прысвечаны разгляду і вывучэнню асабістай справы Жыровіцкага манастыра (1925–1939 гг.) з фондаў Архіва навуковага цэнтра культурнай спадчыны Літвы. У фондах адзначанай установы захоўваюцца справы, датычныя помнікаў архітэктуры і культуры, якімі апекавалася польская дзяржава ў міжваенны час. Дакументы адлюстроўваюць стаўленне ўладаў да манастыра, раскрываюцца архітэктурныя асаблівасці, разглядаюцца бюракратычныя працэсы па захаванню і падтрыманню помніка ў належным стане.

The article is devoted to the study of case Zhirovichi monastery (1925–1939) from the Archives Research Center of Lithuania's cultural heritage. The funds of the institution are kept marked cases concerning architectural and cultural monuments, which nursed the Polish state in the interwar period. The documents reflect the attitude of the authorities to the monastery, revealed architectural features considered bureaucratic processes to preserve and maintain the monument in good condition.