УТВАРЭННЕ ДАМІНІКАНСКАГА ОРДЭНУ Ў РЭЧЫШЧЫ РЭАКЦЫІ КАТАЛІЦКАЙ ЦАРКВЫ НА ЕРЭТЫЧНЫЯ РУХІ

Abstract

Дадзены артыкул прысвечаны агляду ўмоў існавання заходняга хрысціянскага свету ў ХІІ ст., якія прывялі да ўсталявання новага ордэну. Захады папства па рэфармаванні царкоўных інстытутаў для барацьбы з новымі павевамі, што падрывалі царкоўную арганізацыю і прыводзілі да страты яе ўплыву на пэўных абшарах Еўропы, не заўсѐды былі дзейснымі. Выключна сілавыя метады барацьбы, якія апіраліся на свецкія ўлады і крыжаноснае войска, выклікалі толькі з’яднанне праціўнікаў і шырокі негатыўны рэзананс у тагачасным грамадстве. Скліканне IV Латэранскага сабору павінна было пакласці пачатак не толькі абнаўленню царкоўнай арганізацыі, але і формы рэагавання на грамадскія рухі. У артыкуле адведзена важнае месца асобе Дамініка дэ Гусмана, які адыграў выключную ролю ў станаўленні новага манаскага ордэну, мэтай якога была якраз барацьба з ерасью.